این مصاحبه در تیرماه سال ١٣٩٢ پس از بازگشت سرمربی
به کشور متبوعش با وی انجام گرفت.
خبرنگار: آقای سرمربی، مدت قرارداد شما با فدراسیون
فوتبال ایران به پایان رسید و اکنون که تیم ملی ایران به جام جهانی راه نیافته،
شما به کشور خود بازگشتهاید. اولین سؤال من این است که چرا موفق نشدید تیم ملی
فوتبال ایران را به جام جهانی برزیل ببرید؟
سرمربی: به هزار و یک دلیل.
خبرنگار: لطفاً هفت فقره دلیل بیان کنید!
سرمربی: ١) بیگانگی کامل مسئولان فدراسیون فوتبال ایران
با پدیدهای به نام فوتبال. ٢) وجود هرج و مرج و دزدیهای کلان در تمام سطوح
مدیریتی. ٣) کمبود امکانات ورزشی و وضعیت شرمآور زمینها و ورزشگاهها.
٤) استفاده ابزاری و
سیاسی از ورزش و ترویج فرهنگ نوحهخوانی و سینهزنی توسط مأمورین ارزشی در رختکنها.
۵) خودداری کشورهای
صاحب فوتبال در اروپا و آسیا و آمریکای لاتین برای انجام بازیهای تدارکاتی با تیم
ملی ایران به دلیل بیاعتباری رژیم جمهوری اسلامی و فدراسیون فوتبال ایران در عرصۀ
بینالمللی. ٦) محرومیت نیمی از جمعیت ایران - زنان - از ورود به ورزشگاهها.
٧) فشارهای روحی و
روانی وارده از سوی مأمورین ارزشی به بازیکنان در مسائل خصوصی مانند مدل موی سر و
خالکوبی رو بازوها و نحوۀ ابراز شادی پس از زدن گل و غیره.
خبرنگار: پس میفرمایید خداوکیلی از هیچ چیز فوتبال
ایران خوشتان نیامد؟
سرمربی: گفتی خداوکیلی و من هم باید خداوکیلی
جواب بدهم که چرا، از دو چیز خیلی خوشم آمد. ١) تماشاگران صبور و
همیشه وفادار ایرانی. ٢) درآمد خوب خودم در قالب دلارهای آمریکایی. زت زیاد!
والله مگه دروغ می گید =)))
پاسخحذف